『Jujutsu kaisen』Theatre of Epidaurus (Mahito×OC)

"ความบังเอิญและโชคชะตานั้นไม่มีอยู่จริง ทุกๆสิ่งเกิดขึ้นจากเหตุการณ์หนึ่งสู่อีกเหตุการณ์หนึ่งเพียงเท่านั้น

มันจะสานต่อเรียงร้อยกันจนเป็นเรื่องราว และกลายเป็นเพียงการละครบทหนึ่งที่รอฉากต่อไปแต่มิอาจหวนคืน"

อย่างน้อยฉันก็เชื่ออย่างนั้นนะ

☆

หากตอนนั้นฉันแสร้งทำเป็นมองไม่เห็นเขาแล้วก้าวเดินต่อไปอีกเพียงนิดก็คงดี

"มีอะไรให้ช่วยไหมครับ?"

รอยยิ้มนั้นแสนเป็นมิตร

ถึงภายนอกจะดูราวกับภาพวาดที่ไม่ได้ตั้งใจขีดเขียนขึ้นมาเสียเท่าไหร่ แต่ภายในกลับอัดเน้นไปด้วยความน่าพิศวง

นึกเสียใจกับความผิดพลาดครั้งเล็กแต่กลับเป็นจุดเริ่มต้นถึงความผิดพลาดที่ใหญ่หลวง

"เหมือนฉันจะหลงทางน่ะค่ะ"

"มองเห็นผมจริงๆด้วยสินะครับ"

อยากจะตบปากตัวเองให้เลือดกรบปากให้รู้แล้วรู้รอดเสียตรงนี้ ถ้าหากย้อนเวลากลับไปได้ ฉันจะไม่มีทางทำแบบนี้เป็นอันขาด สาบานเลย

※

"ไม่กลัวเหรอครับ?"

เขาโอบกอดฉัน เสียงกระซิบแสนเจ้าเล่ห์นั้นราวกับเสียงกระซิบของปีศาจที่กำลังลองเชิงฉันอยู่ ทำเอาใจแอบหวิวไปชั่วขณะ

"คงเพราะคิดว่าบางทีมันอาจจะเป็นหนึ่งในความบันเทิงที่หาไม่ค่อยได้ในช่วงนี้ล่ะมั้งคะ"

"คุณนี่เป็นมนุษย์ที่น่าสนใจจังเลยนะครับ"

"มาฮิโตะคุงก็สนใจมนุษย์ทุกคนอยู่แล้วนี่คะ"

"...ฮ่าๆ ผมชอบคุณก็เพราะแบบนี้แหละ"